In 1987 debuteerde Peter Verhelst met de dichtbundel Obsidiaan. Nu, dertig jaar later, is hij een gevestigd dichter, en verschijnt er voor het eerst een bloemlezing uit zijn opzienbarende poëzie. In Koor kan de lezer zich laven aan deze bijzondere keuze door Verhelst zelf uit eerder gepubliceerd werk, aangevuld met een aantal ongepubliceerde gedichten, waarin de grote thema’s als verdriet en liefde weer de bovenhand krijgen. Deze nieuwe context dwong Verhelst niet alleen tot een andere volgorde, maar vaak ook tot een herwerking van de gedichten zelf. Het is een koor geworden van 120 gedichten, die met elkaar een nieuwe samenzang aangaan.

ENVOI

Als jij het bent die ik zal missen
laat mij dan blijven
de herinnering aan wat nooit zal zijn.